Schilderen is het balanceren op uitersten.
Het gevecht tegenover het loslaten,
de emotie en het gevoel tegen de rede.
de kleur, de beweging, de pure expressie,
die het opneemt tegen de vorm,
die van zijn kant het gevoel tracht te vangen in een structuur.

Maar het is ook het bewuste dat ik beoog,
tegenover het onbewuste wat vaak tevoorschijn komt.
Het compromis, of de synthese komt er altijd, is zelfs onafwendbaar:
kleur kan niet zonder vorm,
beweging niet zonder beeld,
expressie niet zonder idee,
gevoel niet zonder rede.

‘n beweging van de hand… ‘n kriebel in de ziel,
totdat het schilderij zijn eigen verhaal vertelt
en inzicht en communicatie ontstaat.
Het schilderij is het resultaat…, het antwoord…, het inzicht…,
de communicatie…, de twijfel……,
in ieder geval is het iets dat ik koester vanaf het moment
dat het een eigen leven leidt

Leo van Velzen